Nick - Design Engineer

Balanceren tussen maakbaarheid, kosten en een logische bouwwijze

De uitdaging van mijn werk als Design Engineer vind ik toch de goeie balans te vinden tussen maakbaarheid, kosten, logische bouwwijze en goed onderhoud uit te kunnen voeren. Je balanceert constant tussen deze punten om een zo efficiënt mogelijk product neer te zetten. Tevens vind ik het gaaf om je eigen product ook nog eens bij de klant op te bouwen/in bedrijf te stellen. Dit heb ik al enkele keren mogen doen. Hierdoor kom je er echt achter hoe nou een machine, die je op je scherm tekent en ziet, in werkelijkheid producten moet verpakken.
Wat mij heet meeste energie geeft op de werkvloer, is toch wel het ontwikkelen van prototypes. Je bent weken druk om van concept naar realiteit te gaan. Je krijgt feedback vanuit de werkplaats, gaat daarover in conclaaf en past het ontwerp aan waar nodig. Als er aan het einde van de rit een werkende machine uit komt wat volgens voorop gestelde specs draait, is dat natuurlijk ontzettend gaaf.

Prettige werksfeer tussen de afdelingen

Een goede sfeer binnen een bedrijf vind ik erg belangrijk. De mensen om je heen zie je meer dan je eigen familie, en als dat niet klikt of er heerst een onprettige sfeer dan werkt dat echt niet prettig. Ik vind het prettig als tekenaar om een goede relatie te onderhouden met de verschillende afdelingen binnen Omori. Ik laat overal m’n neus wel een keer zien per week, en maak een praatje. Op deze manier krijg ik ook veel informatie binnen van lopende projecten en wat speelt op de werkvloer. Hier pik je veel nuttige informatie op over ontwerpkeuzes / verbeteringen. Dat draagt bij mij voor een groot deel mee aan een goede werksfeer.

Als ik met iemand een maand zou mogen ruilen qua werk, zou dat een vliegtuigtechnicus zijn bij defensie. Ik had dit al vanaf jonge leeftijd voor ogen, maar door lengtebeperkingen (Nick is 2.06 meter, red.) bij defensie ben ik een andere weg ingeslagen. Luchtvaart heeft me altijd al gefascineerd, dus zou ik daar graag een maand mee willen ruilen om te kijken hoe defensie nou in zijn werk gaat.

“Trots op het afronden van de training in Japan”

Waar ik het meest trots op ben qua werkzaamheden, is toch wel afronden van een training in Japan. Ik heb iets meer dan 3 maanden in Japan gewoond en gewerkt bij het moederbedrijf Omori Machinery, waar ik met erg veel plezier op terugkijk. Als jongvolwassene in je eentje naar een land gaan waar de taal in de verste verte niet in de buurt komt van het Nederlands, is een grote uitdaging. De cultuur, de mensen, de werkmethodiek echt alles is niet te vergelijken. Ik ben erg blij dat ik deze kans heb mogen krijgen.

Mijn grootste blunder is eigenlijk wel een grappige. Met een projectleider ben ik naar Polen gereden om een nieuwe lijn in te meten bij de klant. Alle maten opgenomen, oriëntatie bepaald en overleg gehad met de klant. Vervolgens ben ik druk aan het tekenen gegaan en ongeveer 4 maanden later was de machine klaar. Deze machine heb ik ook mogen plaatsen samen met een collega van de service. Echter bij aankomst zijn we een belangrijk detail vergeten in te meten. De machine paste helemaal niet door de deur naar de hal waar deze zou moeten komen. De deur was zo’n 40 cm te laag, dus ter plekke hebben we de machine moeten opdelen. We hebben er achteraf om gelachen dat je je eigen meetfout op moet lossen bij plaatsing.

Wat ik zoek in een collega, is een persoon die zijn creativiteit graag uit. Een eigen kijk heeft op ontwerpen en zijn mening goed kan onderbouwen. Ik werk nu 5 jaar bij Omori en ik zou in een jaar of 5-10 door willen groeien naar teamleider/manager van de engineeringsafdeling. Dat lijkt me een mooie uitdaging.